Melk goed voor elk … of juist niet?
Maar weet u wel hoe het komt dat koeien het hele jaar door melk geven? Een koe produceert alleen melk als deze drachtig is of net gekalfd heeft. De koe kan een jaar lang melk geven als zij twee maal per dag wordt gemolken. Voorafgaande aan de bevalling staat de koe 60 dagen ‘droog’. Dit betekent dat de koe dan niet gemolken wordt. Het is dus noodzakelijk om elk jaar een kalf te krijgen, wil de koe melk blijven geven. Doordat de koe, als het goed is, in een wei kan grazen, komt het vocht voor de melk gedeeltelijk uit het gras. Een koe drinkt verder zo’n 60 tot 100 liter water per dag. Krijgt de koe ander voer, dan verandert ook de samenstelling van de melk.
Een koe geeft per dag 25 tot 30 liter melk, per jaar gemiddeld maar liefst zo’n 8000 liter melk. Er zijn koeien die wel 10000 liter per jaar geven. In het koeienleven is het zo, dat er tegenwoordig regelmatig een ‘100000 liter-kampioen’ wordt gevierd. Over uitmelken gesproken! Door het produceren van onnatuurlijk grote hoeveelheden melk ontstaan er ontstekingen van de melkklieren van de koe. De behandeling hiervan bestaat in de praktijk uit antibiotica, wat later in sporen terug te vinden is in de melk en melkproducten. Zo krijgt men ongevraagd antibiotica (letterlijk: ‘tegen het leven’) binnen!
Melk bevat vooral water, eiwitten, vet, melksuikers, de mineralen calcium, fosfor, zink en magnesium, en verder de vitamines A, B1, B6, B12, D en foliumzuur. De melk die we direct op een boerderij kunnen kopen is de rauwe melk. Deze heeft nog geen behandeling ondergaan en is dus nog melk. De boeren die deze rauwe melk verkopen moeten deze vrij van antibiotica en hormonen afleveren. Tegenwoordig worden er kleine hoeveelheden dioxinen en pcb’s in melk gevonden. Voor het gebruik van rauwe melk komen vooral de biologisch-dynamische bedrijven en de bedrijven die daarnaar overschakelen in aanmerking. Rauwe melk bevat Lactobacillus acidophilus die een salmonella-infectie in de darmen kan tegengaan.
Is melk wel gezond dan?
Melk remt de vorming van de ‘intrinsic factor’, een (glyco)proteïne in de maag, waardoor de opname van vitamine B12 minder wordt. Het heeft daarom ook geen zin melk te gaan drinken omdat er B12 in melk zit. Door de verminderde opname van B12, kan het stofwisselingsproduct homocysteïne in het bloed stijgen, waardoor er meer kans op arteriosclerose, aderverkalking, ontstaat. Bepaling van vitamine B12 in het bloed zegt niets over de concentratie in de weefsels, de zogenaamde B12-depots. Het is belangrijk voor een aanstaande moeder om, naast foliumzuur, B12 in te nemen en géén melk te drinken omdat, zoals gezegd, melk de opname van deze vitamines verstoort. Een tekort aan foliumzuur kan (naast het bekende open ruggetje) een miskraam, vroeggeboorte of ondergewicht van de baby veroorzaken. Na de geboorte van de baby kan er tenslotte een allergie optreden. Een deel van ons immuunsysteem zit in onze darm. De Peyerse plaques (darmvlokken), behorend tot het lymfesysteem, bevatten Immunoglobuline A (IgA). Door het drinken van melk wordt deze IgA vernietigd. Het IgA bevindt zich in de darmwand en zorgt ervoor dat grote eiwitten er niet doorheen kunnen. Bij een daling van het IgA kan er een zogenoemd lekkende-darm-syndroom ontstaan. Het lichaam reageert op lichaamsvreemde eiwitten en als gevolg daarvan kan een intolerantie of een allergie voor melk ontstaan. Door beschadiging van de darmwand verschrompelt het slijmvlies en verslechtert ons immuunsysteem. Melk laat een slijmlaag achter op het darmslijmvlies waardoor ook een verminderde opname ontstaat van voedingsstoffen. Doordat het IgA afgebroken wordt, vinden we een verhoogd IgA in het bloed.
Naast tarwe, chocolade, eieren en pinda’s kan ook melk ADHD veroorzaken. Het drinken van melk kan een tekort aan calcium, zink en magnesium tot gevolg hebben. Dat veroorzaakt een relatief teveel aan fosfor in het bloed. Hierdoor kan er agressie ontstaan, net als bij het overmatig drinken van cola waar ook veel fosfor in zit. Symptomen als angst, hyperventilatie, vermoeidheid, overgevoeligheid, enzovoort, worden aan te veel fosfor toegeschreven. Om het teveel aan fosfor te kunnen neutraliseren hebben we calcium nodig, waardoor een calciumtekort kan ontstaan. Er wordt veel melk gedronken in de (onjuiste) veronderstelling dat melk osteoporose kan tegengaan.
Voor sterke botten helpt melk dus niet; het heeft eerder een negatief effect. Grote eiwitmoleculen in het bloed als gevolg van een lekkend darmsyndroom verhogen de zuurgraad in het bloed.
Osteoporose.
Er zijn meer aandoeningen die in verband worden gebracht met melkconsumptie.
Door de intolerantie of allergie voor melk kunnen er huidproblemen en problemen met de luchtwegen en het centraal zenuwstelsel ontstaan. Bij huidproblemen zien we in de regel eczeem. Ook als de moeder van de zogende baby melk drinkt, kan er bij de baby eczeem ontstaan.
Verder zien we chronische verkoudheden, bijholteontstekingen, bronchitis, astma, hooikoorts, middenoorontsteking, migraine. Ernstiger aandoeningen als schizofrenie, reuma, diabetes bij kinderen, hart- en vaataandoeningen, borst-, prostaat- en dikke darmkanker
evenals multiple sclerose, amyotrofische lateraalsclerose (ALS) en het chronisch vermoeidheidssyndroom zijn soms te voorkomen of te verbeteren door melk uit het eetpatroon te schrappen.Prof. dr. ir. Toon van Hooijdonk is bijzonder hoogleraar Zuivelkunde aan de Universiteit van Wageningen. Zijn leerstoel wordt gefinancierd door de Nederlandse Zuivelorganisatie (NZO)! In zijn inaugurele rede ‘Melk: van grond tot gezond’ stelt Van Hooijdonk dat de dalende consumptie van melk en melkproducten een negatief effect kan hebben op de gezondheid. Terwijl uit het grootste voedingsonderzoek, the China Study, blijkt, dat alles van dierlijke oorsprong minder gezond is en het advies luidde dat we deze producten beter kunnen vermijden. Dit om het voor de consument eenvoudiger te maken!
Oorspronkelijk gepubliceerd in De Natuur Uw Arts, 36e jaargang 2011, Nr. 211 , bladzijde 15.